niedziela, 1 marca 2015

Gramatyczna twórczość 2BA


De bijwoorden waarover we schrijven
zijn heel belangrijk voor ons leven.
Geloof je me niet?
Dan zal ik een voorbeeld geven:
 Mensen waarvan je houdt,
dingen die nieuw zijn of oud,
elk gebouw waarnaar je kijkt,
alles waarover je spreekt
moet natuurlijk beschreven worden
met gebruik van correcte woorden.
En als je goed op jouw pagina kijkt
Zonder bijwoorden betekent dat er iets ontbreekt.
Jakub Stodolny


Waarom moet ik een rijmpje schrijven?
Dat is een ramp in mijn leven,
maar ik kan het niet vermijden,
ik moet een rijmpje schrijven.

Een tekst waarin rijmen zitten,
waardoor jouw tong gaat klitten.
Korte zinnen,
de wereld gaat spinnen,
ik drink een biertje waarvoor ik moet pinnen.

Deze tekst is niet logisch,
maar nu ga ik eten,
Robert is fantastisch,
dat moeten jullie weten.
Michał Szymul



Een aardige man 
van wie ik hou.
Hij heeft een mooie stem
waarin ik vaak zwem.
Volgens hem zijn dromen bedrog
Ik vraag me af: is het zo toch?
Heeft hij daarin gelijk?
Eén keer in de zoveel tijd komen dromen uit – dat is belangrijk.
Over wie gaat dit gedicht?
Marco Borsato - de koning van de kitsch.
Martyna Borowska
  

Naast een vijver in het park,
staat een houten, oude bank.
Daarop zit een vogeltje
en vertelt een mooi verhaaltje
over een oude koning
die heel veel hield van honing.
Wat was zijn naam?
Iedereen vroeg ernaar.
Iemand riep: Winnie de Poeh.
Nee, zei de koning, dat is genoeg.
Ik ben niet een dik beertje,
mijn echte naam is Knorretje!
Anna Chylińska


Ik heb een buurman boven,
en wat niemand zal geloven,
hij wil een bank beroven. 
Hij zit in de nacht te plotten,
hoe de politie te bedotten.
De vrouw waarvan hij houdt,
is nog niet zo oud.
Ze helpt hem met alles altijd,
en maakt een heerlijk ontbijt.

Waarover ze spraken, hoorde ik niet.
Maar de beroving is in het verschiet.
Jagoda Meller


Er was eens een jonge man uit Londen,
die een coole truc heeft uitgevonden:
hoe je rijk worden kan,
zonder werk, zonder plan.
Maar hij vergat dat in drie seconden.
Er was eens een vrouw uit Amsterdam,
die op een reis naar Polen meekwam. 
Ze hield nooit van vreemde talen,
nu was ze bang om te verdwalen.
Polen zag ze alleen uit het raam.
Een Poolse studente uit de stad Poznan
denkt monentaan heel treurig daaraan,
dat ze geen limericken schrijven kan,
waarin er voornaamwoordelijke bijwoorden staan
Joanna Maria Spychała


Ik heb een raam waardoor ik kijk 
naar veel mensen en die zijn rijk.
De mensen lopen zo snel voorbij
want ze gaan naar de bakkerij.
daarin is alles zo heel duur
want ze hebben een tafel van marmer.
De deur is van goud
en de kassa van ebbenhout.
Er zitten robijnen in de broodjes,
De bakker heeft zilveren potloodjes.
Zij voegt smaragden aan de koekjes toe -
Zo is het in "De zwarte koe".
Ik koop daar allen maar "Cacaokoud",
goedkope koekjes waarvan ik houd
.
Urszula Kłosowicz

Weet je wat ik haat het meest?
Wanneer er is niks in m'n geest.
Ik moet een gedicht schrijven,
Maar mijn rijmen willen alleen maar heldendicht achterblijven.
Het spijt me voor zo’n vertraging,
Maar mijn brein had een kleine overvraging,
En mijn ‘Fontein’ had een vervaging.
Ik weet het - het is niet goed,
Maar ik ben geen poet.
Adriana Kulas


Ik ben gewoon een mens, 
van wie was deze wens?
Misschien was het ik
en mijn eigen schrik.
De verveling waarin ik besta,
die heeft zeker geen weerga.
De onmetelijke zee van grijze
groeit op inertiële wijze.
He daar! Wacht!
Tel tot acht!

Mijn serieuze toon was een grapje!
Een andere gekke nar stal mijn kapje!
Wat gaat hij doen ermee?
Z'n scherts is m'n wee!
Aleksy Matukiewicz

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz